Love is in the air!

Whereas I came here to study Spanish and relax, my second goal was to figure out where I want to be in a few years, which direction to take, which choices to make. But Barcelona enables me in this thinking process...

Short skirts and dresses, high heels and slippers, bare arms and legs, happy faces, whistling guys, all hidden signs of incoming summer in Barcelona. Butterflies are everywhere. Flying around in the parcs, landing on an intimate couple for a second to quickly continue their journey, making everything they touch sparkle and shine.


People seem more beautiful, dinner tastes richer, colours are brighter, wine flows more generously, nightlife is hotter.

And there's nothing more to be done than go with this flow, live this happy life. And therewith: no time for thinking, only for enjoying every second of it and once again fall in love with life, and with Barcelona...

Love is in the air!

Huishoudelijke mededeling.....

Lieve allemaal, even een huishoudelijke mededeling: vanaf heden zal ik mijn blogs deels ook in het Engels schrijven, zodat de internationale geinteresseerden niet meer buiten de boot hoeven te vallen. Het aantal drenkelingen neemt namelijk hand over hand toe...

Barcelonese zonagenda

Erwin Krol, Peter Timofeeff, de CNN-weather guy, alle weervoorspellende websites, ik had ze allemaal al afgeschreven. Van de regen in de drup. Met weemoed dacht ik terug aan de het altijd bij het rechte eind hebbende Jan Pelleboer. En verdorie: vanaf het moment dat ik mijn bijna naar verslaving neigende dagelijkse weervergelijkende grootschalige onderzoeken staakte, begon de Spaanse hemel voorzichtig te glimlachen. Om kort daarna een stevige knipoog te geven. En niet lang daarna een grote, brede, stralende glimlach over het Barcelonese leven te werpen: de zon is terug!!


En met de zon kwam het Barcelonese buitenleven. Voor iedereen die al in de veronderstelling was dat mijn internetverbinding het had begeven (wat hier in Spanje geen zeldzame gebeurtenis is), dat ik mijn PC uit het raam had gegooid, mijn handen had gebroken, of aan een serieuze writers block lijdt: niets van dat alles! Ik doe mij op dit moment tegoed aan alle zuurstof, strakblauwe luchten, heerlijk warme zonnestralen die de weergoden mij hier te bieden hebben. En daarmee meteen de reden van de tijdelijke radiostilte.

Eindeloos genieten op terrassen met een goed glas wijn, ontspannen het leven aan me voorbij laten trekken vanaf een bankje op de Passeig Sant Joan, lange wandelingen door Parc Guell, met een smile van oor tot oor 'chillen op de beats' van een DJ op het strand, dikke (Spaanse!) boeken verslinden languit liggend op het gras van Parc Ciutadella of Parc del Norte, smullen van de naar zeezout geurende verse vangst gamba's, een voorzichtig kleurtje opdoen tijdens fietstochten naar de vele onbekende plekjes die deze stad rijk is. Dat is wat het leven hier mij biedt en waar ik mij voor de volle procent in omwentel, en nog eens, en nóg eens...


Hier is dit land, deze stad voor gemaakt: de geneugten van het buitenleven. De hemel lacht, ik lach mee. Barcelona, que vida!!


ps: ondanks het feit dat de blogs even wat op zich hebben laten wachten, wordt het beeldenarchief continu aangevuld. Dus: voor een sfeerbeleving, volg de link naar 'alle pics' rechts op deze blog!

De Spaanse x-gangen lunch

Zondag = rustdag. En wat doe je op een rustdag in Spanje? Een flinke schare vrienden en/of familie optrommelen en de hele dag eten en drinken tot je een ons weegt (of eigenlijk: totdat je minstens 5 kilo bent aangekomen)!

Afgelopen zondag mocht ik ook aan dit culturele feest deelnemen: ik was uitgenodigd voor een zondagse lunch-/poolparty bij Carlos en Juan, twee vrienden van Sandra.

13.30 uur: een verlaten stationnetje net buiten Barcelona, twee dames in zondagse outfit, lichtelijk brakjes van 'the night before', een fles Cava in de tas, twee rommelende maagjes.

14.00 uur: een relatief nieuw appartementencomplex, 3e etage, zintuigstrelende geuren op de gang, openende deur, gelach, voorstel-/zoenronde onder de 11 aanwezigen (waarvan ik de enige ben zonder Spaans paspoort), verkenningstocht door appartement, stiekeme blikken richting keuken.

14.30 uur: Poolparty wordt binnenparty, vanwege het Hollandse weer, maar dat mag de pret niet drukken! Eerste drankjes worden geschonken, nootjes genuttigd, de ingetogen sfeer wordt na de kennismaking en het bekijken van wat nostalgische 'Army of Lovers' clips verruild voor lichte gesprekken en wat voorzichtig gelach.


15.00 uur: Glazen gepouleerd, borden geplaatst, servetten gevouwen: tijd voor de eerste gang en de eerste fles wijn. Carlos presenteert het voorgerecht, een timbaaltje van verschillende soorten bonen, rucola en ham.


16.00 uur: Sigaretjes gerookt, sparkling white geopend en geschonken, iedereen nuttigt in gepaste stilte het heerlijke hoofdgerecht: ei-tortilla met gegrilde courgette, gegrilde aubergine, gebakken knoflookchampignons en gebakken varkensvlees. Een-op-een gesprekken worden geanimeerde groepsgesprekken, de volgende fles sparkling wordt geopend en geschonken.


17.00 uur: Het toetje: verse aardbeien in saus met een goddelijke meloen-flan en aansluitend koffie en een range aan likeuren: van JD en Tjechische levensgevaarlijke keelbrander tot lime-likeur. De tongen zijn los, de asbakken vol, de flessenbodems
komen langzaam in zicht, de gezichten staan op extreem vrolijk, de stemmen verheffen alsook de glazen: PROOST!!!



Voor herhaling vatbaar!

Catalanen zijn ezels

Er gaat hier een wereld voor mij open: de wereld van de nonverbale communicatie en die van de interpretatie. Beide zaken heb je hard nodig als je een taal nog niet ten volle beheerst. Maar helaas.. beide zaken werken hier niet hetzelfde als in Nederland.. Welkom bij cultuurles numero zoveel!

Relatieperikelen op straat
Loop ik vorige week genietend van een voorzichtig zonnetje glimlachend over straat, struikel ik bijna over een druk gebarend Spaans stel. Zwaaiend met de armen, stemverheffing naar 84 decibel.. Een klein grijs wolkje gleed voor mijn glimlach: hoog tijd voor een staat van opperste paraatheid dacht ik: die kerel gaat zo zijn handjes laten wapperen!
En dat deed ie zeker, die handjes laten wapperen, voor een vrolijke pets op haar billen, waarna ze gearmd doorliepen. Kortom: ik was getuige van een diepgaande Spaanse discussie, helemaal niks ruzie!

Hangjongeren veroorzaken onveilige situatie
Zwoele Barcelonese avond. 1.00 uur 's nachts. Ik ben op mijn gemakje van een restaurant onderweg naar huis, lichtelijk plintgevoelig. In de verte zie ik een groep mensen mijn weg versperren. Verdorie... Wat te doen? Omlopen? Meegebrachte schaar op scherp? Alvast de handjes de lucht in?
Opeens barst een daverend gelach los: 14 tandeloze oudjes vertellen elkaar een hilarisch verhaal.. En verderop staat een groep fanatiek jeux-de-boules te spelen in het zwakke licht van een lantaarnpaal. Die zwerver op dat bankje blijkt een advocaat in vrijetijds-outfit met een gitaar. Vrienden met een biertje in de hand staan naast hem en zingen zachtjes mee. Zijn moeder komt naar buiten met de kleinkinderen en brengt de jongelui wat te eten. The night has just begun...

Nederlandse studente veroorzaakt chaos met vinger
Een goed gesprek op een zonovergoten, druk terras. Nederlandse studente spreekt Spaans met enige Catalaanse locals. De wijntjes vloeien rijkelijk, de gesprekken gaan van oppervlakkig naar filosofisch. De Nederlandse knikt heftig, is zichtbaar onder de indruk van het verhaal van een van de Spanjaarden. Hij beëindigt zijn verhaal met een gevatte conclusie. Iedereen lacht en knikt. De Nederlandse wil haar lof uitspreken: wat een intelligente redenering, de spijker op zijn kop. Bij gebrek aan vocabulaire houdt zij haar wijsvinger tegen haar slaap. De man in kwestie kijkt haar verbouwereerd aan. De anderen kijken geschokt, één van hen zelfs geïrriteerd... De Nederlandse denkt dat hij het niet begrepen heeft en herhaalt - met een glimlach - de handeling, waarop de geïrriteerde groepsgenoot zijn stem verheft richting de dame in kwestie. 'Meen je dit nou serieus?! Waar baseer je dat op?!' Een man twee tafels verder staat op om weg te gaan. In de loop geeft hij de groep mee: "Give her some slack: she's Dutch. In Holland this gesture means 'intelligent', not 'dumb'!" Bij dit laatste woord drukt hij zijn vinger tegen zijn voorhoofd... Hoezo omgekeerde wereld?

Ik heb deze blog getiteld Catalanen zijn ezels. Je zult wel denken: die Lot is ook lekker positief... Klopt! Dat ben ik zeker: de ezel staat in Catalunya namelijk voor werklust en uithoudingsvermogen, en zo zien de Catalanen zichzelf. De ezel is hier dan ook een symbool van trots. Ben je een ezel, dan mag je je in de handjes knijpen! :-)

Kortom, een taal leren is leuk, maar let op: de culturele aspecten en nonverbale communicatieve elementen van een land vormen de allerbelangrijkste basis voor daadwerkelijk begrip van de mensen en daarmee voor een succesvolle communicatie.

Tot zover weer de cultuurklas!