Catalanen zijn ezels

Er gaat hier een wereld voor mij open: de wereld van de nonverbale communicatie en die van de interpretatie. Beide zaken heb je hard nodig als je een taal nog niet ten volle beheerst. Maar helaas.. beide zaken werken hier niet hetzelfde als in Nederland.. Welkom bij cultuurles numero zoveel!

Relatieperikelen op straat
Loop ik vorige week genietend van een voorzichtig zonnetje glimlachend over straat, struikel ik bijna over een druk gebarend Spaans stel. Zwaaiend met de armen, stemverheffing naar 84 decibel.. Een klein grijs wolkje gleed voor mijn glimlach: hoog tijd voor een staat van opperste paraatheid dacht ik: die kerel gaat zo zijn handjes laten wapperen!
En dat deed ie zeker, die handjes laten wapperen, voor een vrolijke pets op haar billen, waarna ze gearmd doorliepen. Kortom: ik was getuige van een diepgaande Spaanse discussie, helemaal niks ruzie!

Hangjongeren veroorzaken onveilige situatie
Zwoele Barcelonese avond. 1.00 uur 's nachts. Ik ben op mijn gemakje van een restaurant onderweg naar huis, lichtelijk plintgevoelig. In de verte zie ik een groep mensen mijn weg versperren. Verdorie... Wat te doen? Omlopen? Meegebrachte schaar op scherp? Alvast de handjes de lucht in?
Opeens barst een daverend gelach los: 14 tandeloze oudjes vertellen elkaar een hilarisch verhaal.. En verderop staat een groep fanatiek jeux-de-boules te spelen in het zwakke licht van een lantaarnpaal. Die zwerver op dat bankje blijkt een advocaat in vrijetijds-outfit met een gitaar. Vrienden met een biertje in de hand staan naast hem en zingen zachtjes mee. Zijn moeder komt naar buiten met de kleinkinderen en brengt de jongelui wat te eten. The night has just begun...

Nederlandse studente veroorzaakt chaos met vinger
Een goed gesprek op een zonovergoten, druk terras. Nederlandse studente spreekt Spaans met enige Catalaanse locals. De wijntjes vloeien rijkelijk, de gesprekken gaan van oppervlakkig naar filosofisch. De Nederlandse knikt heftig, is zichtbaar onder de indruk van het verhaal van een van de Spanjaarden. Hij beëindigt zijn verhaal met een gevatte conclusie. Iedereen lacht en knikt. De Nederlandse wil haar lof uitspreken: wat een intelligente redenering, de spijker op zijn kop. Bij gebrek aan vocabulaire houdt zij haar wijsvinger tegen haar slaap. De man in kwestie kijkt haar verbouwereerd aan. De anderen kijken geschokt, één van hen zelfs geïrriteerd... De Nederlandse denkt dat hij het niet begrepen heeft en herhaalt - met een glimlach - de handeling, waarop de geïrriteerde groepsgenoot zijn stem verheft richting de dame in kwestie. 'Meen je dit nou serieus?! Waar baseer je dat op?!' Een man twee tafels verder staat op om weg te gaan. In de loop geeft hij de groep mee: "Give her some slack: she's Dutch. In Holland this gesture means 'intelligent', not 'dumb'!" Bij dit laatste woord drukt hij zijn vinger tegen zijn voorhoofd... Hoezo omgekeerde wereld?

Ik heb deze blog getiteld Catalanen zijn ezels. Je zult wel denken: die Lot is ook lekker positief... Klopt! Dat ben ik zeker: de ezel staat in Catalunya namelijk voor werklust en uithoudingsvermogen, en zo zien de Catalanen zichzelf. De ezel is hier dan ook een symbool van trots. Ben je een ezel, dan mag je je in de handjes knijpen! :-)

Kortom, een taal leren is leuk, maar let op: de culturele aspecten en nonverbale communicatieve elementen van een land vormen de allerbelangrijkste basis voor daadwerkelijk begrip van de mensen en daarmee voor een succesvolle communicatie.

Tot zover weer de cultuurklas!