Monday, March 19, 2007

11 t/m 14 maart – Las hermanas Schoenmakers en Barcelona

Het is zover: Spanje als besluit (met dank aan Bløf en the Counting Crows). Op 11 maart vertrokken twee zusjes vanuit Amsterdam met een fikse berg bagage naar het zonnige Barcelona. Na een korte verkenning van het appartement aan de Passeig de Sant Joan, werd de eerste dosis knoflook genuttigd in een lokale tapasbar, om de volgende ochtend te ontdekken dat het absoluut niet vervelend ontbijten is op mijn mini-balkon!

Toeristisch Barcelona was voor ons beiden niet meer nieuw, dus werd besloten tot een relax-programma: een middagje in het met dit weer al druk bezette Parc Ciutadella. Bocadillos (stokbrood) en drankjes, boekje en zonnebril mee: alle ingrediënten voor het ultieme genieten.


Helaas trok een grote grijze wolk over de zonnige dag: Barcelona wilde even een kleine waarschuwing zenden door op geroutineerde wijze de tas van Yvette te ontvreemden, met daarin niet alleen behoorlijk wat cash, maar ook telefoon, sleutels en allerhande pasjes… De coños (geen woord om regelmatig te bezigen)!



Maar goed, niet getreurd, want hiermee kregen wij ook de kans om ons gedurende ruim anderhalf uur te vervoegen op het lokale politiebureau, waar wij telefoonnummers uitwisselden met het gros van de rondbanjerende agenten.. Hadden ze in het park rondgehangen in plaats van op het bureau, dan was deze exercitie misschien helemaal niet nodig geweest. Aan de andere kant: wij zijn ervan overtuigd dat de agenten zich schuil houden op het bureau, omdat ze dan zéker weten dat er hordes aantrekkelijke en vooral uit het veld geslagen blauwogige vrouwen binnenzwermen. Kortom: het uitzicht op het bureau is voor meneer de agent een stuk beter dan vanuit zijn surveillancewagen!

Deze escapade heeft ons gelukkig niet volledig uit het veld geslagen, alswel een flink stuk alerter gemaakt (Barca, dank voor de boodschap!) en wij vonden dat wij hiermee absoluut een gouden maaltijd hadden verdiend. In de wijk Barceloneta, de oude visserswijk die als een schiereiland is omgeven door de zee, ligt een mijn favoriete restaurants: Can Ramonet. Een Catalaanser uitstraling is bijna niet te vinden getuige de vele tegelwijsheden, de bediening is vriendelijk en professioneel, de dagvangst ligt op grote tonnen uitgestald en de wijnkaart liegt er niet om. Jammer dat ze sinds kort ook een Engelse kaart hebben...
Met een fles Cava Brut de Brut uit 1999, de verse vangst grote gamba’s van die dag en een heerlijke paella-schotel sloten wij deze paar dagen in stijl af (de rekening kan dat beamen..) en luidden daarmee mijn individuele Spanje-ervaring in, die de volgende dag zou gaan beginnen….

1 comment:

Unknown said...

Dat bedoel ik! Een uiterst nobele daad van la hermana om het contact met de Spaanse collega's versneld op gang te brengen. Leuke lui die Spaanse agenten, jammer dat ze niet helemaal geschaard kunnen worden onder de uitdrukking 'de sterke arm der wet'. Zijn eerder 'de aantrekkelijke edoch slappe arm der wet'. Wel goed voor ons Spaans, die absoluut internationaal verbaal onder de maat uitgeruste uniformen dwingen je wel meteen op hoog niveau Spaans in te zetten. Aangifte doen in het Spaans is ook een kunst! Het strand van barceloneta lag ervoor een kwart al mooi bij en de het was echt heerlijk weer die 3 dagen. Een week later worden de winterjassen alweer aangetrokken door de Spanjaarden en hier was het bijna sneeuwballen gooien! Ik ben alweer aan het spieken of ik niet nog 2 dagen terug kan komen als de winterjassen weer uit kunnen... Dus: hasta luego en Barcelona, ciudad del guardia urbana muy.. diferente...
liefs Yf
p.s. die cava was niet te versmaden! Ging uitstekend samen met die kersverse gamba's en overheerlijke paella!