19 maart – El primero dia en el colegio

De tweede week hier in Barcelona is begonnen en hiermee ook meteen de eerste ontwikkelingen op het gebied van social life: gisteren heb ik geborreld met iemand die ik nog ken van ‘way, way back’, uit pittoresk Oisterwijk, mijn geboorteplaats. Had hem al 10 jaar niet gesproken, maar kwam er vorige week achter dat hij al ruim 3 jaar in Barcelona woont, dus dat was een erg leuk weerzien! Aangezien we elkaar een half levensverhaal uit de doeken moesten doen, begeleid door de nodige Cava’tjes, en hij me natuurlijk ook minimaal twéé van zijn favoriete stekken moest laten zien (Rouge bar en Mix in El Borne), liep deze avond enigszins uit de spreekwoordelijke klauwen: om 3.30 uur dook ik (lichtelijk plintgevoelig) mijn bedje in. Komend weekend gaan we met zijn Spaanse vrienden op stap om het ‘nog eens dunnetjes over te doen’: en 'op stap' in Barcelona kan nogal eens uit de hand lopen tot na zonsopgang heb ik mij laten vertellen....

Vandaag heb ik mijn eerste cursusdag gehad, ook helemaal leuk (jammer alleen van die korte nachtrust…)! Ik had een niveautest en werd ingedeeld bij een groep die al 3 weken bezig is: leuk begin dus! Wel even wennen, omdat echt álles in het Spaans gaat, maar da's natuurlijk wel de beste manier om het snel te leren. Ik heb vanaf nu iedere dag van 9.30 tot 14.00 uur les, en op de dinsdagen nog een uur 'cultuur' erachteraan tot 15.00 uur. Dan vertellen locals over hun culturele beeld van Barcelona. Interessant en vooral ook goed voor het me eigen maken van de taal, want dat gaat in een rap tempo en je moet maar zien dat je er een touw aan vast kunt knopen!

De school is gevestigd op de eerste etage van een oud, maar volledig gerestaureerd, monumentaal pand aan de Carrer de Bruc, drie blokken verwijderd van mijn huis. De klaslokalen zijn klein, maar ruim genoeg voor de groepen van maximaal 6 personen. Achterin bereik je via openslaande deuren een heerlijk ruim terras met picknicktafels, waar je tussendoor een kop koffie kunt drinken met de andere studenten en docenten en tijdens de lessen lopen verschillende Babylon-katten in en uit. Kortom: huiselijker kán bijna niet!
Mijn medestudenten zijn allemaal om en nabij mijn leeftijd of iets ouder en ook allemaal serieus met het leren van de taal bezig, dus dat stimuleert enorm. Daarnaast schijnt er iedere dag na de cursus gezamenlijk in de stad geluncht te worden - ik ben vanmiddag meteen aangehaakt om de mensen wat beter te leren kennen - en daarnaast organiseert de school ook nog twee a drie keer per week een avond- of dagactiviteit. Erg goed voor je sociale contacten én natuurlijk net dat beetje extra kennis van leuke plekjes in de stad.

Otro día un poco más!